“In 1994 begon ik als docent wiskunde. Al snel ben ik het pad van leidinggevende opgegaan, eerst door projecten te begeleiden. De uitdaging vind ik erg fijn. Na tien jaar maakte ik de overstap naar de gemeente Goes, als beleidsmedewerker. Dat bleek niet bij mij te passen, ik miste de reuring van het onderwijs, de interactie met de jongeren. Daar gaat mijn hart sneller van kloppen.

Bij OPDC de Vliedberg ben ik aan de slag gegaan als verantwoordelijke voor een rebound/timeout-voorziening. Na zeven jaar ben ik overgestapt naar Pontes Scholengroep als teamleider. Dat was wennen, ik was jong en er moest veel gebeuren in de school. In die periode heb ik wel eens tegen mezelf gezegd: ‘is dit wat je echt wilt?’.

In hun kracht zetten

Inmiddels zijn we elf jaar verder en kan ik zeggen: ‘ja, dit is wat ik wil’. In de klas wilde ik het beste uit de leerling halen, als afdelingsleider wil ik het beste uit mijn collega’s halen, hen in hun kracht zetten zodat ze het beste onderwijs kunnen geven. Je creëert iets samen iets moois voor pubers.

Sinds onze rector vorig jaar is uitgevallen neem ik samen met een collega haar functie waar. Ik krijg er energie van, het is ook uitdagend en spannend. Als afdelingsleider kun je sparren met de rector, nu ben ik zelf verantwoordelijk voor de inhoud. De gesprekken met het bestuur gaan het vooral over de randvoorwaarden, wij geven aan hoe we bepaalde zaken voor ons zien.

Professionalisering is erg belangrijk voor de kwaliteit van de organisatie en voor jezelf. Ik verwacht van leerlingen dat ze leren, maar ook van collega’s en van mezelf. Stilstaan is geen optie. Ik hou goed in dat gaten wat er wordt aangeboden. Zeeland is klein als het gaat om onderwijs, het is goed de provincie uit te gaan, met andere mensen te praten, nieuwe ideeën op te doen.

Altijd mooie feedback

Het intervisietraject van de VO-academie is zo’n plek. Ik kan daar een casus inbrengen bij collega’s en ik krijg altijd mooie feedback. Tien jaar geleden heb ik het Lead & Learn-traject gedaan, voor startende leidinggevenden. Daar ervaarde ik hoe fijn het is om te sparren buiten je eigen kring. Soms is het lastig om met een bekende over een bepaalde situatie op je school te praten. En je ervaart herkenning en erkenning: waar jij tegenaan loopt, lopen ook andere leidinggevenden in Nederland tegenaan.

Iets wat ik heb geleerd is even stilstaan, achteruit stappen en een situatie opnieuw bekijken. Wat is er aan de hand? Hoe is mijn rol nu? Wat kan ik eventueel anders doen? Ik heb de tools gekregen om zo’n situatie op een andere manier te beschouwen en dat is erg fijn. Ik ben een renner, ik ga vol voor dingen. Dan is het belangrijk om soms de rust te nemen en te kijken waar mijn collega’s zijn. Heb ik hen nog bij me? Waarom doe ik de dingen zoals ik ze doe?

Voorbeeld lerende organisatie

De VO-academie zorgt voor een kwalitatief goed en divers aanbod. De kennis die je opdoet is belangrijk, net zoals de mogelijkheid om netwerken te vormen met collega’s uit andere delen van het land. En ze zijn zelf ook reflectief. Vorige week had ik een kleine bijeenkomst. Aan het einde vragen ze wat we ervan vonden, wat kan er beter? De VO-academie is daarmee ook een voorbeeld van een lerende organisatie.”