“Als leerling heb ik zelf gezien hoe belangrijk het is dat je als kind wordt gezien. Dat je hen erkend en hen helpt. Dat je niet kijkt wat een kind niet kan, maar naar de kansen die je als school kunt bieden. Dat is de rode draad in mijn onderwijscarrière.

Als begin twintiger ben ik in het voortgezet onderwijs begonnen, daarin was ik toen niet zo succesvol. Vervolgens ben ik onderwijskunde gaan studeren aan de Rijksuniversiteit Groningen, daar heb ik ook gewerkt, les gegeven en onderzoek gedaan, voordat ik onderwijsadviseur werd. Ik hielp scholen op het gebied van leer- en gedragsproblematiek.

Veranderingen tot stand brengen

Maar een extern adviseur heeft beperkte invloed, je loopt een aantal weken of maanden mee en dan is het de vraag wat de organisatie met jouw adviezen doet. Ik had veel zin om langdurige veranderingen tot stand te brengen. En daarvoor verantwoordelijk te zijn. Ik ben toen aan de slag gegaan als rector op het Leon van Gelder, onderdeel van het Reitdiep College in Groningen, en de enige school die nog werkt met principes uit de tijd van de middenschool.

Daar keken ze precies zo naar leerlingen als ik. Niet uitgaan van het systeem maar van de leerling. Ook al zijn ze minder succes vol of hebben ze een struikelende periode, er zit altijd iets achter. Je verantwoordelijkheid is het om daar achter te komen. Zo zie ik nu ook mijn taak als bestuurder: zorgen dat mensen open staan voor wat leerlingen willen, ook al is dat niet altijd duidelijk. Het mooie van de functie van bestuurder is dat de scope veel groter is dan als schoolleider: je bent mede verantwoordelijk voor het Noord Friese leerlandschap. Je zit aan tafel met gemeenten, met de politiek, met samenwerkingsverbanden.

Geduldiger geworden

Ik ben nogal van opleiden en leren, ik vind mezelf nooit af. In mijn hele carrière heb ik elk jaar iets aan scholing gedaan. Bij de VO-raad en de VO-academie heb ik denk ik vrij veel gevolgd van het aanbod. VO-managementcoach was een goede opleiding, net als coach-practitioner. Het mooie van die opleiding was dat mensen op school zeiden: ‘je bent veranderd’. Als ik een traject of opleiding had gevolgd wilde ik het geleerde zo snel mogelijk doorvoeren in de organisatie, bij de coach-opleiding leer je luisteren. Wat zegt de ander nu eigenlijk? Geeft de ander antwoord op de vragen die ik stel? Ik ben veel geduldiger geworden in gesprekken, ik probeer de ander beter te zien en wat er bij diegene leeft. Eigenlijk wat je wilt dat docenten doen bij leerlingen.

Ook heb ik het SHRM-traject gedaan, met Peter Leisink en Eva Knies. Wat ik daar vooral heb geleerd is dat Strategisch HRM niet zo ingewikkeld is als het lijkt. Tijdens het traject krijg je de tools aangereikt om ermee aan de slag te gaan. Kijk terug vanuit de beoogde resultaten: welke stappen moet je zetten om te komen bij de beoogde uitslag? En kijk bij elke persoon naar wat ze doen, wat ze willen en wat ze kunnen. Dan kun je gerichter iemand helpen. Die gedachte pas ook bij mij als mens.”

Gezamenlijk werk maken

De VO-academie is een landelijke organisatie voor professionalisering, waar je in een traject mensen uit heel Nederland ontmoet. Dat is erg mooi en leerzaam. De kwaliteit is altijd prima, de prijs ook. Het is goed dat de VO-raad voor haar leden dit aanbiedt, dat we gezamenlijk werk maken van ontwikkeling en kwaliteit van leidinggeven.”